تنهایم مذار

من چشمانم را می بندم تو قایم شو تا پیدایت کنم....دستانم را باز کردم...تو نبودی...واقعی بود یا بزی

اشک در چشمانم جمع شد..دنیایم تاریک شد...تو نبودی و من تنها بودم

نمیدانم گریه هایم برای چه بود...من حتی طاقت یک لحظه دوریت را ندارم...ببخش که بازیت را خراب کردم

ولی دنیای من بازی سرش نمیشود او تو هرلحظه تورا میخواد....آسمان را نگاه کن چگونه زیبا به ما لبخند میزند

آنچنان خندید که انگار دیوانه شده ام ..آری اگه عاشق شدن دیوانگیست من دیوانم

تنهایم مذار که بدون تو چراغ امیدم خاموش میشود

(آقای رمانتیک:)

...

ببخشید دیگه بیشتر از این نمیتونم جلو اشک هامو بگیرم تا همینجا تونستم بنویسم